Present : (Fic for White Day)
คิมจงอินเริ่มซุกไซ้ใบหน้าต่ำลงมาในขณะที่มือไม้กลับล้วงสูงขึ้นภายใต้เสื้อยืดตัวโคร่งของเขาที่ให้เซฮุนยืมใส่เมื่อคืน
เขาใช้มือดันเสื้อยืดตัวนั้นให้ขึ้นไปกองอยู่ตรงคอขาวที่ตอนนี้ขึ้นรอยแดงระเรื่อจากการรังแกด้วยตอหนวดของเขา
“คะ...คุณจงอิน”
“หื้ม?”
เสียงทุ้มที่ครางตอบมาเพราะปากกำลังใช้งานในการดูดดึงยอดอกสีอ่อน
เขาใช้ริมฝีปากเม้มดึงแล้วปล่อยออกซ้ำ ๆ จนมันเริ่มแข็งตัวขึ้นพร้อม ๆ
กับส่วนล่างของทั้งสองคนที่เสียดสีกันอยู่
“จะ...จะทำ...จริง
ๆ เหรอ...ครับ”
เด็กหนุ่มที่กำลังโดนปลุกปั่นอารมณ์จนปั่นป่วนเอ่ยถามเสียงกระเส่า
ปกติตอนเช้า ๆ แบบนี้ผู้ชายอย่างเขาก็มีอาการแข็งตัวตามธรรมชาติอยู่แล้ว
ตอนนี้ยังมาโดนปลุกเร้าจากริมฝีปากที่ดูดเอา ๆ แล้วยังมือซน ๆ
ที่ตอนนี้เริ่มจะเลื้อยล้วงเข้าไปในบ็อกเซอร์ตัวบางของเขาอีก
มันยิ่งทำให้เซฮุนวูบวาบไปหมดทั้งตัว
“ฉันเคยทำเล่น ๆ
ด้วยเหรอ”
ริมฝีปากหนาปล่อยยอดอกที่กำลังเล่นสนุกอยู่ออกมาตอบคำถามพร้อมกับยิ้มหยอกเย้าให้คนถามได้อายเลยโดนฟาดเข้าที่อกเต็ม
ๆ
“ยิ้มอะไร คนทะลึ่ง!”
“เอ้า! ยิ้มก็ไม่ได้เหรอ”
ขำออกมาเบา ๆ
ก่อนจะรวบตัวบาง ๆ ขึ้นมานอนคว่ำทับบนตัว
เขารั้งคอเด็กหนุ่มลงมาประกบริมฝีปากแล้วปล่อยให้เรียวลิ้นของตัวเองได้เข้าไปซอกซอนในโพรงปากอุ่น
ริมฝีปากทั้งสองดูดดึงกันแบบไม่มีใครยอมใคร ความคิดถึงที่ห่างหายไปหลายวันค่อย ๆ
เพิ่มความร้อนแรงให้กับจูบนี้มากขึ้นเรื่อย ๆ
ทั้งคู่ส่งเสียงครางอืออาในลำคอเมื่อมันได้จุดความรู้สึกให้ประทุขึ้นมาจนไม่สามารถหยุดได้อีกต่อไป
“อ๊ะ! อื้ออออ”
เซฮุนถอนริมฝีปากออกมาส่งเสียงครางหวานเมื่อจงอินขยับลุกขึ้นนั่งโดยมีเขานั่งคร่อมอยู่บนตักและเริ่มใช้มือรูดรั้งส่วนกลางลำตัวของเขาช้า
ๆ
“เสียวมั้ย?”
เด็กหนุ่มเม้มปากแน่น
พยายามไม่สนใจคำถามน่าอายจากอีกคนเลยโดนดันให้นอนหงายลงบนเตียงแล้วสัมผัสจากมือหนาก็เปลี่ยนเป็นความอุ่นชื้นของโพรงปากและเรียวลิ้นที่เข้ามาทำหน้าที่แทน
“อือออ คุณอ่า”
“ว่าไง
เสียวรึยัง?”
“ม่ะ...ไม่”
จงอินเหลือบตามองเด็กดื้อที่ไม่ยอมจำนนง่าย
ๆ โดยที่ปากยังคงรูดขึ้นลงตามความยาวของแก่นกายที่ขยายตัวอยู่เต็มปาก
เขาจับขาทั้งสองข้างของเซฮุนแยกออกแล้วดันขึ้นไปจนติดกับอกบางจนช่องทางด้านหลังลอยสูงขึ้นมาให้เห็น
คนแก่ประสบการณ์กว่าใช้มือรูดรั้งแกนกายของคนใต้ร่างอย่างต่อเนื่อง ส่วนริมฝีปากก็ไล้เลียลงมาเล่นกับลูกกลมสองลูกด้านล่างและต่อเนื่องไปถึงรูจีบเล็ก
ๆ นั่น เขาตวัดลิ้นเลียเบา ๆ ตรงปากทาง เรียกเสียงครางอื้ออึงและอาการสะดุ้งน้อย ๆ
ของเซฮุน จงอินเริ่มตวัดลิ้นรัวแล้วห่อลิ้นแทงเข้าไปในรูจีบนั้นเร็ว ๆ
จนคนโดนรังแกดิ้นเร่าด้วยความเสียว
“อ๊ะ! อ๊า! คะ...คุณ อื้ออออ มันเสียวนะ”
เซฮุนบิดตัวไปมาด้วยความเสียวซ่านอย่างหนักจนจงอินต้องออกแรงล็อคตัวไว้เพื่อจัดการให้เซฮุนได้ถึงจุดแห่งความสุขสม
ลิ้นร้อนฉกเข้าออกขึ้นลงราวกับงูร้าย
เขาต้องการให้ช่องทางของเซฮุนพร้อมสำหรับการสอดใส่ เขาทั้งใช้มือรูดรั้งแกนกาย
ทั้งใช้ริมฝีปากและเรียวลิ้นปรนเปรออย่างหนักจนกระทั่งเซฮุนปลดปล่อยออกมา
จงอินดันตัวขึ้นนั่งคุกเข่าพลางใช้มือปลุกความเป็นชายของตัวเองที่เริ่มแข็งตัวตั้งแต่ตอนได้สัมผัสผิวเนื้อขาว
ๆ ให้พร้อมที่จะเชยชิมภายในกายสวยตรงหน้า เขาจับคนที่นอนอยู่ให้คว่ำลงกับเตียง จรดส่วนหัวของแกนกายใหญ่เข้ากับช่องทางเปียกลื่นที่คลายตัวลงเพราะการปลดปล่อยของเซฮุนเมื่อครู่ แท่งร้อนค่อย ๆ แซะซอนเข้าไปภายในช้า ๆ จนรู้สึกได้ถึงอาการเกร็งตัวน้อย
ๆ ของเซฮุน เขาจึงใช้มือแหวกแก้มก้นแน่นให้มันเข้าไปได้ง่ายขึ้น
มือหนาขยำแก้มก้นขาวผ่องอย่างหมั่นเขี้ยว ไม่รู้ว่าเจ้าของก้นจะรู้ตัวไหมว่า
ก้นของตัวเองมันทั้งงอน ทั้งกลมแถมยังแน่นน่าบีบบี้ขยี้ขยำให้ขึ้นรอยแดงมากขนาดไหน
จงอินขยำก้อนกลมทั้งสองข้างแล้วแหวกออกพร้อมกับส่งแท่งเนื้อแข็งขืนนั่นเข้าไปจนสุด
“เซฮุนอ่า
แน่นมากเลย”
เสียงทุ้มคำรามออกมาเมื่อช่องทางนั้นเกร็งตัวรัดแก่นกายของเขาจนแน่น
เขาก้มลงจูบซับซ้ำ ๆ บนหลังเนียนให้เซฮุนผ่อนคลายลง จนเขาเริ่มขยับเข้าออกสั้น ๆ
ได้
“อ๊ะ คุณ อื้ออออ
เบา ๆ ก่อน”
“หึ
แล้วตอนหลังอย่ามาขอแรง ๆ ล่ะ”
“อื๊อ! คุณอ่ะ ทะลึ่ง”
คิมจงอินกระตุกยิ้มกับตัวเองก่อนที่จะดึงแกนกายออกมาจนเกือบสุดแล้วกระแทกกลับเข้าไปแรง
ๆ
“อ๊า! อ่ะ ไอ้คุณจงอิน!”
เสียงหวานหวีดร้องสวนขึ้นมาทันที
คงจะเคืองมากถึงขนาดเรียกเขาว่า ไอ้ แต่ก็ยังอุตส่าห์มีคำว่า คุณ พอเป็นมารยาท
ไอ้คุณจงอินถึงกับหลุดขำแล้วตั้งหน้าตั้งตากระแทกสะโพกใส่หนัก ๆ
เหมือนเดิมจนตอนนี้เสียงขุ่นเคืองเมื่อครู่แปรเป็นเสียงครางหวานให้เขาชื่นใจแล้ว
เขาพลิกร่างบาง ให้นอนตะแคงโดยที่ไม่ให้แกนกายของตัวเองหลุดออก จัดการยกขาขาว ๆ
ข้างนึงขึ้นมาพาดบนไหล่แล้วเริ่มกระเด้าสะโพกสวนเข้าออกหนัก ๆ อีกครั้ง
เซฮุนตะกายหยิบหมอนมากอดซุกหน้าเพื่อข่มความเสียวที่พุ่งสูงขึ้นทุกที ยิ่งเมื่อคุณจงอินเอื้อมมือมารูดรั้งแกนกายของเขาด้วยอีกทางหนึ่งแล้ว
เซฮุนก็ได้แต่จิกหมอนร้องครางอย่างไม่อาย
“อ๊ะ! อ๊ะ! อื้อออออ สะ...เสียว เสียวอ้า มะ...ไม่...ไหวแล้ว อ๊า”
เซฮุนกรีดร้องเสียงหลงตอนที่คุณจงอินรัวสะโพกใส่ต็มแรงจนเขาปลดปล่อยออกมาจนเปื้อนที่นอน
พร้อม ๆ กับความอุ่นวาบในกาย เด็กหนุ่มทิ้งตัวลงซบกับหมอนหอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อยแต่ก็โดนจับให้หันหน้าขึ้นมารับจูบจาบจ้วงอีกครั้ง
เขาไม่รู้ว่าคุณจงอินไปอดอยากมาจากไหนเพราะจูบครั้งนี้ยาวนานจนแทบหมดลมหายใจ
เขาทั้งหยิก ทั้งทึ้งที่ต้นแขนแน่นอยู่หลายทีกว่าจะได้รับอิสระ
“แฮ่ก ๆ ๆ
คุณเกือบจะฆ่าผมแล้ว”
“ใครจะทำได้ลงล่ะ
หื้ม”
ว่าพลางกดจูบเบา ๆ
บนริมฝีปากแดงเจ่อนั่นอีกที เรียกหน้ามุ่ย ๆ ให้ค้อนใส่เขามาทีนึง
“ทำไมหื่นขนาดนี้ครับ”
“ก็คนมันน่าหื่นใส่”
“เป็นคนแบบนี้เองเหรอเนี่ย?”
“เป็นกับคนนี้คนเดียวเลยนะ
คนหื่นแนบหน้าลงกับผิวเนื้อเนียนแล้วกอดเอวบางไว้อย่างหวงแหน
ไม่น่าเชื่อว่าตัวเองจะทนไม่ได้กอดตัวเนียน ๆ หอม ๆ แบบนี้มาได้ตั้งเป็นอาทิตย์
“ไปอาบน้ำกัน”
“ไม่เอา
เดี๋ยวไม่ได้กินข้าว ผมหิวแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นฉันไปอาบก่อนนะ
จะได้ออกไปทำมื้อเช้าให้ตอนนายอาบน้ำ”
จงอินยื่นหน้าไปหอมแก้มเนียนอีกรอบก่อนจะลุกไปจัดการตัวเอง
ปล่อยให้คนโดนหอมกอดหมอนกลิ้งไปมาด้วยความเขินอยู่คนเดียว
++++++++++++++++++++++++
**กลับไปอ่านต่อและคอมเม้นต์ได้ที่ https://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1436326&chapter=10 นะคะ**
